Geschiedenis van Strijen

Hoewel het lage westen geologisch gezien piepjong is, zijn er toch sporen gevonden van bewoning uit de prehistorie. Aangenomen moet worden dat ook in de bronstijd, dus omstreeks 1500-1000 v. Chr., bewoning heeft plaats gevonden.
Hierna hebben de Kaninefaten zich in onze omgeving gevestigd, maar deze werden al snel verdreven door de Romeinen.
Voorwerpen uit deze tijd zijn gevonden in de omgeving van de Binnenmaas en in Strijen zijn een Romeins sluisje en een woonhuis aangetroffen.
De Romeinen en Kaninefaten trokken in de 2^e eeuw weg en omstreeks de 5^e eeuw kwamen de Franken hier wonen. Deze bleven het gebied beheersen tot aan de 9^e eeuw. De tijd hierna tot aan het einde van de 14^e eeuw, kenmerkte zich door de opkomst van de steden en vorstendommen.
In deze tijd ontstond ook de sage rond het vermeende graafschap Strien. Uitvoerig historisch onderzoek heeft echter aangetoond dat dit graafschap in werkelijkheid nooit heeft bestaan.

Rond 1200 ontstond de heerlijkheid Strien. Dit was waarschijnlijk aanvankelijk een allodiale (onafhankelijke) heerlijkheid, die later deel uitmaakte van het graafschap Holland.

Strijen heeft tijdens deze eeuwen een welvarende gemeenschap gekend. Dit blijkt vooral uit opgravingen gedaan door de Stichting Archeologische Werkgroep Hoeksche Waard.

De naam “Strien” is waarschijnlijk afkomstig van de gelijknamige rivier, deze werd als belangrijke handelsroute tussen de grote rivieren (Schelde, Maas en Rijn) gebruikt. De naam Strijen kan gezien worden als een verbastering van Strien.

De Lambertuskerk in het centrum van het dorp stamt uit het midden van de 15^e eeuw en is door andere kerkgebouwen voorafgegaan. Tijdens de restauratie in 1993/94 werden hiervan de funderingen blootgelegd. Bij opgravingen in de Kerkstraat in 2015 werden restanten gevonden van een kerkhofmuur uit de 14e eeuw rond dit oude kerkgebouw.
Kerkelijk was Strijen tot aan 1557 een Rooms Katholieke parochie die behoorde bij het Bisdom Luik en vanaf 1557 tot aan de Reformatie in 1575 bij het Bisdom Utrecht.

In 1410 werd Strijen voor het eerst door brand verwoest, deze was aangestoken door inwoners uit Dordrecht. Later in 1759 werd Strijen weer verwoest door een brand die 102 huizen in de as legde.

Na de Sint Elisabeth vloed in 1421 ontstond het eiland de Hoeksche Waard. Strijen lag nu opeens op een eiland. Ook na de vloed van 1421 bleef Strijen toch zijn vooraanstaande plaats behouden.
Een nieuwe stormvloed in 1953 zorgde voor veel slachtoffers en materiële schade.

In 1731 kwam Strijen in particuliere handen van Mattheus Lestevenon, hij kon zich op dat moment ambachtsheer noemen.

De Stoomtram reed voor het eerst in 1905 tussen Rotterdam en Strijen, van deze naam is de weg tussen Strijen en Maasdam “de Trambaan” afgeleid. Autobussen hebben, na het beëindigen van het personenvervoer per tram, in 1956 het streekvervoer overgenomen.

Tijdens de oorlog was Strijen een strategisch punt waarbij veel mensen zijn gesneuveld. Achter het huis Oud Bonaventurasedijk 44 bevindt zich nog de Joodse begraafplaats.
De Joodse gemeenschap is tijdens de oorlogsjaren op enkele personen na, afgevoerd naar de concentratiekampen en daar vermoord.
Na de oorlog is Strijen uitgegroeid tot een moderne gemeente met ca 8700 inwoners in maart 2015 en een oppervlakte van 57,74 km². Op 1 jan. 2019 werd Strijen opgenomen als deel van de Gemeente Hoeksche Waard en hield op te bestaan als zelfstandige gemeente.

Meer informatie over de geschiedenis van Strijen is te vinden in het Museum en de boekjes in de serie “Strijen in Historisch Perspectief”.